پیر چشمی
همانطور که از نام این بیماری پیداست در سن یا دوره ای از زندگی توانایی دید افراد تغییر کرده و کمتر می شود. اصولا در افراد بالای 40 سال پیرچشمی رخ می دهد.
این مشکل به علت عدم تطابق عدسی در چشم ایجاد می شود با افزایش سن افراد خاصیت انعطاف پذیری در چشمانشان کاسته شده و دید واضحی از اشیای نزدیک ندارند در نهایت گاهی منجر به خستگی و سردرد هم می شود.
ماهیچه هایی که لنز چشم را نگهداری میکنند و عدسی چشم را باید به حرکت در بیاورند ضعیف میشوند و همچنین عدسی خاصیت ارتجاعی اش را به تدریج از دست میدهد. نور را به درستی روی شبکیه چشم متمرکز نمی کند و به اصطلاح گفته می شود که چشم دچار پیر چشمی شده است.
این ضعف ماهیچه اجتناب ناپذیر است و با بالارفتن سن به سراغ برخی می آید اما قابل کنترل و درمان،توسط عینک لنزهای تماس و جراحی است.
متخصصان چشم، بر این باورند که استفاده از عینک، بهترین روش برای بهبود پیرچشمی به شمار می رود. افرادی که قبل از مبتلا شدن به پیرچشمی، نزدیک بین یا دوربین بوده اند. با ابتلا به پیر چشمی می بایست از دو عینک استفاده نمایند. یکی برای دیدن فاصله نزدیک و یکی برای برای مشاهده اجسام دور.
با این حال گاهی پزشکان عینک های دو کانونی برای بیماران خود تجویز می کنند. تا آنها بتوانند با استفاده از یک عینک، هم مشکل نزدیک بینی و هم دوربینی خود را برطرف نمایند.
برخی نشانه های پیرچشمی که باید به آنها توجه کرد:
- مشکل در مطالعه نوشته های کوچک و نور نسبتا کم
- احساس خستگی یا احساس سردرد در مطالعه طولانی مدت و انجام کارهای ظریف
- به هنگام مطالعه برای دید بهتر کتاب یا نوشته را باید از خود دور کنید
اگر پیری چشم پیگیری یا درمان نشود چه عواقبی دارد؟
- اختلال تاری به مرور بیشتر می شود..
- سردرد و سوزش چشم
- نمره آستیگمات بیشتر می شود.
- احساس خستگس مکرر در چشم ها
در افراد با بیماری هایی مثل دیابت و فشار خون که در بینایی چشم تاثیرگذار است. کنترل مکرر توسط چشم پزشک ضروری است.
مرکز آمبولانس خصوصی پارس امداد